O nas
Obserwatorium Astronomiczne w Olsztynie zlokalizowane jest w XIX-wiecznej wieży ciśnień wznoszącej się na najwyższym wzniesieniu dawnego Olsztyna. Po renowacji w 2008 roku budynek został laureatem konkursu Zabytek Zadbany – ogłoszonego przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Na kolejnych piętrach wieży można zapoznać się z rozwojem astronomii oraz z różnymi metodami obserwacji i pomiarów astronomicznych. Zainstalowana w budynku winda udostępnia Obserwatorium Astronomiczne także dla osób z niepełnosprawnością.
Zaczynamy wizytę od poznania historycznych instrumentów obserwacyjnych pozwalających mierzyć położenia obiektów astronomicznych na sferze niebieskiej oraz śledzimy ewolucje metod pomiaru czasu, wielkości niezbędnej dla opisu ich ruchu i przez stulecia nierozerwalnie związanej z astronomią.
Meteoryty są źródłem informacji o genezie Układu Słonecznego. Ich struktura i skład chemiczny rejestrują, niczym skamieliny, ewolucję materii kosmicznej od czasów sprzed 4,5 miliardów lat, gdy w ogromnym, wirującym wokół Słońca gazowo pyłowym dysku formował się układ planetarny. Wyjątkowym eksponatem w pracowni meteorytyki są okruchy skał księżycowych przywiezione na Ziemię przez załogę misji Apollo 11, pierwszej w historii ludzkości załogowej wyprawy na Księżyc.
W obserwatorium mamy okazje zobaczyć to co niewidzialne - ślady przelotów subatomowych cząstek promieniowania kosmicznego. Jest to możliwe za pomocą detektora Conversiego. Ten unikalny przyrząd wizualizuje tory przelotu cząstek elementarnych, głównie mionów, powstających w wyniku zderzeń protonów, pochodzących z odległych obiektów we Wszechświecie, z jądrami atomów atmosfery ziemskiej.
Po pokonaniu 147 stopni stajemy na tarasie Obserwatorium Astronomicznego, skąd w ciągu dnia można przy pomocy teleskopu obserwować przejawy aktywności Słońca. Można też podziwiać panoramę miasta. Wieczorami, kiedy nie jest zbyt zimno a niebo jest czyste, astronom zaprasza na wędrówkę po rozgwieżdżonym niebie. Przez teleskop można dojrzeć szczegóły krajobrazu powierzchni Księżyca, planety, pierścienie Saturna, księżyce Jowisza. W zależności od pory roku, można również oglądać gwiazdy podwójne, gromady gwiazd, galaktyki i mgławice, gdzie rodzą się nowe gwiazdy albo będące pozostałościami po wygasłych gwiazdach.
